Tijdens mijn jarenlange begeleiding van studenten op de Faculteit Bouwkunde heb ik ervaren dat studenten vaak een zekere schroom hadden om mij te consulteren, bang als ze waren dat hun soms primitieve maar vaak intrigerende ideeën over ventilatie en klimaatregeling door mij van tafel zouden worden geveegd. De mooiste contacten waren die waarbij studenten opgelucht verder konden met hun ontwerp en soms zelfs enthousiast werden over de “klimaatregeling met andere middelen” die we samen hadden ontwikkeld. Hier kwamen minder ventilatoren, pompen en pijpen aan te pas kwamen dan in mijn beroepspraktijk, maar daar werden dan ook van mij garanties gevraagd die in een afstudeerwerk niet aan de orde zijn. Vaak voelde ik de behoefte bepaalde innovatieve oplossingen op het grensvlak van klimaattechniek en architectuur grondiger uit te werken tot werkende concepten en dat heeft uiteindelijk geleid tot het onderzoeksproject “Earth, Wind & Fire”.
De jarenlange samenwerking met architectuur- en bouwkundestudenten heeft mijn visie op de klimaattechniek veranderd. Ook voor mij gold dat het grensvlak van twee disciplines de beste voedingsbodem is voor innovatieve ideeën. Uitgedaagd en geïnspireerd door studenten en docenten ben ik mij sinds 2005 op de ontwikkeling van deze ideeën gaan toeleggen, wat tenslotte resulteerde in mijn promotieonderzoek “Earth, Wind & Fire – Natuurlijke Airconditioning”.
De primaire doelstelling van het onderzoek was het verkleinen van de begripsafstand tussen architect en klimaatingenieur door de klimaatvoorzieningen in een gebouw uit te voeren met behulp van architectonische en bouwkundige elementen. Door deze doelstelling te koppelen aan de nabije noodzaak van toekomstige energie neutrale gebouwen, wordt tevens een hoger maatschappelijk doel gediend. Een in principe passief gebouw, dat wordt geactiveerd door de zwaartekracht en de omgevingsenergie van aardmassa, wind en zon, was dan ook de basisidee achter het Earth, Wind & Fire onderzoek.